«این كمره یا...» (طنز)

مكان: زمین ورزش پارك
زمان: ساعت 12 ظهر
- خوانندگان عزیز، صدای ما را از زمین ورزش پارك می شنوید، اینجا در این لحظه حتی یك قو هم پر نمی‌‌زند، چه برسد به آدمیزاد، آن هم بانوی ورزشكار!

زمان: ساعت 2:17 بعد از ظهر
- بله خوانندگان عزیز، دوتا جوان (دختر و پسر) كنار پیست نشسته‌اند و مطمئنا دارند در مورد ورزش بانوان صحبت می‌كنند. خوب است نزدیك تر بروم، تا مصاحبه‌ای با آنها داشته باشیم...
نمی‌دانم چرا تا من را دیدند پا به فرار گذاشتند؟!
هر چقدر هم كه داد زدم «وایسا، وایسا كارِت دارم، من خبرنگارِ بی‌آزارم، كارِت ندارم»، فایده‌ای نداشت كه نداشت!

زمان: ساعت 4:26 بعدازظهر
- در این لحظه و در گرمای نمی‌دانم چند درجه سانتیگراد، كه خر تب می‌كند، بنده همچنان منتظر سوژه نسبتا جذابی برای مصاحبه و تهیه خبر می‌گردم.

زمان: ساعت 5:1 بعدازظهر
- خرررررررررررر، پفففففففففف

زمان: ساعت 6 بعدازظهر
«داداش، جناب، با شما هستم، بیدار شو، جنس منس چیزی توی بساطت هست؟!!»

زمان: ساعت 7:48 شب الی بوق سگ
-خوانندگان عزیز، صدای ما را از همان جای قبلی می‌شنوید. چه غوغایی بپا شده اینجا. هر لحظه بر تعداد ورزشكاران، به خصوص بانوان ورزشكار و تماشاگران افزوده می‌شود. قصد دارم مصاحبه‌ای را با تنی چند از حاضرین داشته باشم. با ما باشید...

- عذر می‌خواهم خانم، هدف شما از حضور در اینجا چیه؟
- ببخشید، من مصاحبه نمی‌كنم.

- دختر خانم، شما چند وقت است كه برای ورزش كردن به پارك می‌آیید؟
-برو كنار تا نخوردم بهت... (گرومب، بومب، دیش) آخ سرم...

- دختر كوچولو، هدف و انگیزه‌ات از ورزش چیه عموجان؟
- بابااااا، بابایی این آقا خبرنگاره به من فحش داد.
- اوهوی یارو می‌خوای همینجا گلوله‌ات كنم، بدهم بچه‌ها باهات وسطی بازی كنند؟ هان؟

بله خوانندگان عزیز، جای شما اینجا واقعاً خالی است. اصلاً نمی‌توانید تصور كنید اینجا چه خبر شده. دختر و پسر، زن و مرد، پیر و جوان، همه و همه توی یك وجب جا بدون اینكه حتی ذره‌ای با هم تماس پیدا كنند، به انجام حركات ورزشی و حركات موزون می‌پردازند.
بله، حالا یك عده از جوانان این مرز و بوم كه با حالت خاصی در گوشه زمین ورزش نشسته‌اند یكصدا فریاد می‌زنند: «این كمره یا...»
واااااای اصلاً باورم نمی‌شود، هیچكس حتی سر سوزنی هم به دیگری متلك نمی‌اندازد. اگر كمی گوشتان را تیز كنید، می‌توانید انواع مختلف شماره موبایل را كه در حین ورزش، بین جوانان رد و بدل می‌شود را بشنوید. از اعتباری و موقت گرفته تا دائم و ایران چل!
اینجا یك محیط 120% ورزشی فرهنگی است. اینجا چیزی كه بیش از همه چیز توجه آدم را به خودش جلب می‌كند، حضور تماشاگران با ایمان و صد البته چشم پاك است.

- آقا ببخشید، نظرتان را در مورد ورزش بانوان برای ما می‌فرمایید؟
- نظرم! در مورد كدام یكی؟ مانتو سبزه با مانتو صورتیه؟

نوبتی هم كه باشه، نوبت می‌رسد به بزرگترها...

- آقا، شما با این سن و سال اینجا چكار می كنید؟
- اولا كدوم سن و سال؟ ثانیا مگه ما دل نداریم؟ در مجموع ورزش به ویژه ورزش بانوان چیز خوبی است. من هر وقت حوصله‌ام سر می‌رود می‌آیم اینجا چشم‌چرانی! ببخشید منظورم تماشا بود. آدم احساس جوانی می‌كند.

- حاج خانم شما صحبتی در این مورد ندارید؟
- چی بگم ننه؟! والا دوره آخرالزمان شده. من نمی‌دونم این زنها چرا اینقدر بی‌حیا شده‌اند؟! پدر و مادر و شوهر اینا كجا هستند؟ چرا نمی‌آیند اینها را از بین این همه پسر و مرد نامحرم جمع كنند؟ زمان ما كه از این خبرها نبود. دختر اجازه نداشت جیك بزند، چه برسد به اینكه، استغفرالله...

-خوانندگان عزیز، از اتاق فرمان به من اشاره می‌كنند كه زمان ما به پایان رسیده.
تا برنامه بعد و گزارش بعدی خدانگهدار.